Goodbye

Tja...de kogel moet maar door de kerk.
Ik was al niet de meest consequente blogger maar nu moet het internetten even op een heel laag pitje ivm gezondheidsproblemen.
Ik zal jullie missen! Maar het is even alles of niets. Het lezen en commentaar geven op jullie blogs heb ik altijd graag gedaan maar het is ook tijdrovend. En ik moet me nu gaan concentreren om weer gezond te worden.
Ik wil jullie bedanken voor al het plezier dat ik de afgelopen maanden aan het bloggen heb beleefd. En voor alle lieve mensen die ik door het bloggen virtueel ontmoet heb.
Dus ja...ik zal jullie echt gaan missen. Maar wie weet kom ik jullie ooit weer tegen....ik hoop toch op betere tijden in huize Sans Soucis.
Een dikke knuffel voor jullie allemaal.

Well....there isn´t a easy way.
So let´s make it quick and easy. Due to health problems I have to stop with the internet fun.
I will miss you! But for now the best thing to do is to concentrate on my health.
I want to thank you for all the joy I got out of blogging. Your comments made sometimes my day. And I (virtually) met people with the biggest hearts!
So yes...I really will miss you. But who knows we may meet again....if there are happier and healthier days at the Sans Soucis.
But for now it has to be goodbye.
Big hug to all of you!

Happy Birthday dear Corner View ;)

From day one it was a hit. Corner View, that has been the idea of Jane of Spain Daily.
And I love it, for so many reasons.
For one that i got to to learn so much more about other cultures and other people. I love the fact that although we speak different languages and have sometimes such different lives we all connect through this weekly View.
Sometimes it is sad, , sometimes it is showing me things in different ways, sometimes it is intellectually challenging and sometimes it is just hilarious.
And sometimes I just drool over the pictures and dream of other places where I would love to go or even better...want to live.
I met wonderful people through the View and that´s the best part.
So a big T H A N K Y O U , Jane, for starting it all!

He really, really loves me

My favorite find.
A large vintage black/white photo from 1924 taken in Egypt. Those Bedouin girls are beautiful!

Zet mij op een rommelmarkt en je hebt geen kind meer aan me. Dat weet de man natuurlijk ook. Punt alleen...hij vind er echt geen bal aan. En da´s niet handig!
Hij verveelt zich al na een paar kraampjes. Ik zie dat vanuit mijn ooghoeken terwijl ik als een wildebeest de kraampjes afschuim. Ben ik echt op dreef dan heeft hij pech en staat hij meestal ergens aan het einde van een rij kraampjes verveeld met de armen over elkaar. Maar meestal ben ik sociaal en ga ik in record tijd langs alles wat me toelacht.
Wil ik het helemaal perfect voor elkaar hebben dan is dit het ideale scenario: Mark neemt een lekker dik boek mee en hij installeert zich met boek en een bak thee in een café of in de zomer op het gras. Ik ga dan op mijn dooie gemak en zonder een hete adem in mijn nek op rooftocht. ;)

Afgelopen zondag gingen we naar Berlijn. De eerste stop was de rommelmarkt op de Arkonaplatz in Berlijn. Klein maar erg gezellig. Het was trouwens behoorlijk fris, handschoenen waren geen overbodige luxe geweest.
Ik dacht dat het daarna wel leuk was geweest. Ik had mijn lol gehad, zelfs wat gescoord. Dus Jetje was happy. Maar dan verrast de man me door naar nog een rommelmarkt te willen!!!!! Hèèèè? Weet je het zeker? Hoeft niet hoor! (duuuuh)
Maar we gingen dus nog naar de Mauerplatz....waar hij eindelijk ook zijn kop thee kreeg.
En daarom weet ik dat hij van me houdt, echt waar! ;)







I´m so easy to please. Put me on a flea market and I´m lucky as can be. Pure bliss!
And of course Mark knows that. But....it isn´t his cup of tea. Fleamarkets and Mark...well ..they just aren´t made for each other.
He gets bored after just a few stalls. I can see it from the corner of my eye as I am scouring the grounds. If I´m really in the mood, I try to ignore that and he usually waits somewhere at the end of a row of stalls, bored to death. But usually I'm social and I go in record time through the isles.
If I want to have all the time that I want this would be the ideal scenario: Mark takes a nice book with him and installs himself in a cafe with his book and cup of tea. I then will have all the time in the world to hunt for treasures without guilt.

Last Sunday we went to Berlin. The first stop was the fleamarktet at Arkonaplatz in Berlin. Small but very cozy. It was rather cold though and gloves would really not have been a luxury.
I was happy to go home after that. I had my fun and even found some nice things. But then he surprised me by saying that we were going to another flea market !!!!! Hèèèè? Are you sure? We really don´t have to! (Duuuuh)
So we went to the Mauerpark flea market .... where he finally got his cup of tea.
And so I know ... he loves me, really! ;)

Bedankt, merci, thank you, danke...kiitos

Dames...jullie waren geweldig! Ook namens een zeer dankbare Mark...bedankt. Hij had een korte adempauze dankzij jullie hartverwarmende commentaren. ;-)))))

Ladies and gentlemön, you have been wonderful. A big thank you also from a very grateful husband, who had a peaceful rest from my blabbering because of your heartwarming comments. ;-))))



En bofkont dat ik ben....ik heb dit prachtige ingelijste kunstwerk van Nina van Temps Perdu gewonnen. Kiitos Nina!
Haar mooie groene vlinder heeft een plek gevonden op de spiegel.
Nina is een echte lieverd en heeft een prachtblog. Ik heb echt een liefde ontwikkeld voor Finse blogs. De eenvoud, de prachtige foto´s en de inspirerende mensen. Lang leve blogland!

And I´m such a lucky woman....a big thank you to Nina of Temps Perdu. I won this wonderful framed artwork from her. So delicate!
Her butterfly note found a place on the mirror next to the big moth.
Nina is such a sweet person and makes the most amazing things. I just love going to her blog and read her Finnish adventures. ;) Kiitos Nina!

Al sinds het begin dat we hier wonen miste ik een tafel in de keuken. ons vorige huis had een echte leefkeuken met grote tafel waar ik uren kon zitten.
Hier had ik alleen een stoel. En dat is het toch niet helemaal. Ik weet niet hoe het met jullie zit maar ik en ook mijn vriendinnen blijven op de één of andere manier altijd plakken in de keuken. En dan is het toch wat onhandig als je er maar één stoel hebt staan. De rest moet altijd maar hangen tegen het aanrecht of zitten op kleine kinderkrukjes.
Dus om het nog wat voller te maken in onze toch al propvolle kleine keuken.......tadaaah.....de nieuwe tafel!
En ik ben er zo blij mee als een kind. Mark heeft gisteravond de hele avond aan moeten horen hoe geweldig ik het vind. En tja ....het blijft een man....na één keer ja geknikt te hebben is de koek toch wel op. Dus hoop ik hier nog even voor meer aaaahs en oooohs..en meer van dat soort positieve reacties. Want ik is BLIJ! ;)



Since we moved in I really missed a kitchen table. Our previous house had a big kitchen with room for a large table. In this kitchen I only had one chair. And I don´t know how it is with you but... whenever I have friends around we tend to hang around in the kitchen. And with only one chair...only one gets lucky. The rest has to rest against the sink or has to sit on tiny stools. ;)
So to make our tiny kitchen even more cramped....tadaaaah ...here is our new kitchen table!
And I´m happy as can be. Mark had to listen all night to me being hysterical happy about the table and well....being a man....after a few times he got bored agreing with me. There is only so much a man can take when it comes to girly stuff.
So to get just some more aaaahs and oooohs and more of that kind of positive reactions I count on you! Because I am H A P P Y! ;)

My second family

Dit is een kijkje in de eetkamer van vrienden.
Ze wonen in dezelfde straat en ik leerde ze kennen toen we hier net woonden. En zonder hen was het leven een stuk saaier geweest hier in Potsdam.
Ze zijn mijn tweede familie geworden. En wat voor een familie!
Ze zijn wild, luid en avontuurlijk maar bovenal zijn ze hartverwarmend. Het is alsof je in een Pippi Langkoushuishouding wordt opgenomen. Vijf rondrennende drukke kinderen, een knettergekke maar o zo lieve hond en de artistieke ouders. Het maakt mijn dagelijks leven een stuk gezelliger. ;)
Ze zijn beide werkzaam in de filmwereld en verhuren hun huis vaak voor film- of fotoshoots. Het huis veranderd haast maandelijks, soms wekelijks.
Ik zou daar knettergek van worden en zij soms ook maar het is er nooit saai. ;)
Het afgelopen weekend was er ook weer een filmopname en liepen er ca. 40 mensen door het huis. De benedenverdieping was één grote filmset en alle kamers hebben weer een nieuwe kleur gekregen.
Het is elke keer weer geweldig om te zien hoe met requisieten en ander behang een kamer totaal veranderd. In 3 jaar tijd heeft het huis al heel wat gezichten gehad.
Ik heb een geweldige lieve familie in Nederland maar ik ben blij dat ik hier mijn tweede familie heb gevonden.



This is a peek into the dining room of friends.

They live in the same street and I got to know them when we just moved here. And without them, life would have been so much duller here.

They have become my second family. And what a family!

They are wild, loud, adventurous and above all they are heartwarming. It's like being adopted into a Pippi Longstocking household. Five children are running around, a crazy but oh so sweet dog and the two artistic parents. It makes my daily life a lot more exciting. ;)

They are both working in the film world and rent their house often for film or photo shoots. The house changes almost monthly, sometimes weekly.

I would go nuts to go through that every time and sometimes they do, but it is never boring. ;)

Last weekend there was also a film shoot and there were about 40 people through the house. The ground floor was a big movie set and all rooms became a new color.

It is every time great to see how some props and a different wallpaper can change a room completely. In 3 years time the house has already had many faces.

I have a wonderful loving family in the Netherlands but I'm glad I've found my second family here.

Thank you guys!

And the Bunny goes to......................

Valerie.
I will send ze bunny on it´s way to beautiful France. Lucky lapin! I would not mind to go there myself. ;-)
I tried to let the cats choose the winner but they just stared at the bowl and were more interested in the plant. So I had to blindfold the hubby. The things he does for love! ;)
I wish I could send one to each and everyone you who commented on the giveaway. So I decided to do another giveaway in a couple of weeks. Stay tuned! ;)







Het konijn gaat op reis naar Valerie in la douce France. Het konijn boft maar! Ik zou zou mee willen in het pakketje richting Bretagne.
Het was de bedoeling dat de katten de gelukkige winnaar zouden kiezen maar die vertikten het om een eitje uit de kom te mikken. Dus de man maar geblinddoekt. Hij liet het maar over zich heenkomen...da´s pas echte liefde! ;)
En omdat ik het eigenlijk iedereen had gegund komt er binnenkort nog een giveaway. Dus houdt het hier in de gaten en wie weet.....de volgende keer beter.