Aangezien ik nog geen foto's van de kastjes kan laten zien, dit keer een foto van een andere Ebay-aanwinst. Ik ben er nog elke dag blij mee.Bij gebrek aan leuke rommelmarkten ben ik verslaafd geraakt aan de Duitse Ebay. Wat een leuke dingen ik daar al voor weinig geld gekocht heb. Vandaag was ik weer erg happy met Ebay. Voor een habbekrats een oud kastje in Berlijn op de kop kunnen tikken. Thuis ontdekte ik dat er 1914 op de achterkant gedrukt is. Hoeveel mensen hebben al hun schatten in dit ladenkastje opgeruimd. Waar zouden ze het voor gebruikt hebben?
Dat vind ik nou het leuke aan oude dingen, de geschiedenis. Het idee dat voor mij andere mensen hetzelfde mooi vonden.
Het blad en de 2 planken eronder zat beplakt met minimaal 5 lagen plakplastic. Het idee alleen al dat iemand er steeds maar wat anders over plakte omdat de smaken veranderden (of omdat het vorige vies was?). Dat was dus even zweten om dat eraf te pulken. Nu nog een laag verf erover en het gaat nog eens een keer 100 jaar mee.
M. heeft me vreselijk verwend met de Kerst. Woonboeken, een oud groen ladenkastje dat ik ontdekte bij een legerdump in Lutherstad, een camera (die morgen eindelijk geleverd gaat worden, yeah!). Oh en niet te vergeten, een staafmixer. De droom van elke vrouw. :) Eerlijkheidshalve: hij kocht deze alleen omdat mijn oude staafmixer de geest heeft gegeven en aangezien Amazon zowat alles levert wat niet ademt, werd dit dus ook besteld.
En wat krijgt hij? Het oude gammele opknappertje dat ik dus vanmiddag in Berlijn gekocht heb voor 7 Euro. :) Maar hij is er maar wat blij mee en heeft er meteen al zijn troep in gedeponeerd. En met troep bedoel ik opladers. Waar hij al niet opladers voor nodig heeft: het mobieltje, de mp3-speler, zijn blackberry en weet ik wat voor gadgets nog meer. Die slingerden altijd door het hele huis en ik weet niet of jullie het kennen? Schat, weet jij waar de .......ligt? Nu zei ik altijd al voor de gein: "In het kastje". Nu klopt het voor het eerst.
We wonen nu bijna 2 jaar in Potsdam en ik heb nog altijd het vakantiegevoel als we door Berlijn slenteren. Elke keer ontdek ik toch iets nieuws. Vandaag wilde M. ook nog naar de Manufactumwinkel. Erg leuke winkel als je geld teveel hebt en niet wist dat je dat éne ding eigenlijk toch echt nodig hebt. Schoenpoets voor 25 Euro! Dus alleen maar ouderwetse papierklemmetjes gekocht voor 2,50 Euro. Dat is tenminste een gezellige prijs voor iets banaals.
Maar iets verder in de straat zit een kunstacademie met een prachtige metalen deur. Ik beloof jullie dat een foto volgt.
