The long life of a bone

Al enkele jaren is het hergebruik een geliefd onderwerp voor boeken en ook in de blogs.
Een tandartskastje dat nu een gezocht iets is, een oud vogelkooitje wordt een kaarsenstandaard en wat je niet allemaal met een meelzak kunt doen......

Vorige week in Berlijn vond ik op een rommelmarkt deze grote sleutels. Nu vind ik dat op zich al interessant. Waar is het voor gebruikt en door wie? Complete romantische verhalen zijn te bedenken. Toen ik Mark mijn vondst liet zien, keek hij me aan met een blik van leuk maar wat moet je ermee?
Maar het leuke van deze sleutels was de sleutelhanger. Het is gemaakt van een bot. Vroeger werd dus ook al het hergebruik hoog in het vaandel gehouden. Wie verzint nou zoiets? Had diegene gauw een sleutelhanger nodig en maakte van de nood een deugd en plukte een afgekluifd botje van het aanrecht? Of was een familietraditie? Het moet gezegd worden...het ligt wel lekker in de hand. Maar een beetje luguber is het wel.

This mailbag is re-used by us as a storage for plastic bags

For some years, the re-use of things is a popular topic for books and in the blogs.
A apothecary jar becomes a vase, an old bird cage is a candleholder and the things you can do with a flour sack......



Last week in Berlin I found at a flea market these large keys. Now that in itself I already find interesting. What was it used for and by whom? Complete romantic stories to be thought of. When I showed Mark these, he looked at me like...OK, nice, WHY??? And when I told him my fantasies about the keys I completely lost him. He must sometimes think he married a nutcase.
But the nice thing about these keys is the key chain. It is made of a bone. So apparently even in the old days the re-use of things was hip and hot :)
How did this bone become a key chain? Had someone need a of a key chain quick and made a virtue of necessity and picked a bone from his plate? Or was it a family tradition?