Dreaming........

of a big bedroom like this one.
This belongs to friends and I love the atmosphere!

More pictures of their hous can be found here.

Miss Kitty is happy and so are we!

Find the kitty!

Meet little Miss Kitty aka Lotje Lemonhead.

Ze woont nu een week bij ons en ze geniet met volle teugen van alle aandacht. Het is een echte knuffelkitten en ligt het liefst de hele dag ergens op me. De rest van de dag jaagt ze achter Moos aan.
En hoewel Moos de eerste paar dagen echt boos op ons was, begint ze nu ook de lol in te zien van een nieuw harig familielid. In ieder geval verveelt ze zich niet meer. ;)
Deze kleine bundel van energie is het beste tegengif voor een depressie!

Ik wil jullie nog bedankten voor alle lieve en opbeurende comments op mijn vorige post. Ik voel me schuldig dat ik nog niet gereageerd heb maar ik vind op de een of andere manier de woorden nog niet. Een vreemde gewaarwording voor een spraakwaterval maar momenteel lijkt het wel of de woorden opgebruikt zijn. Ik mis het bloggen en de gezelligheid die erbij hoort maar vind maar niet de moed om er weer in te springen.
Maar weet dat ik echt waardeer en dat het me veel geholpen heeft. Het is geruststellend te weten dat ik ben niet de enige die worstelt met het leven met een workaholic in het buitenland. En dat eenzaamheid en depressieve gevoelens iets is dat anderen voelen en meevoelen. En hoewel ik nog niet zo happy ben als ik zou willen....... ik ben weer op de goede weg.
Tot gauw en ik hoop in de tussentijd jullie blogs te bezoeken om in te halen wat jullie allemaal hebben geschreven.
Een dikke ´dank jullie wel´ knuffel,



She is now one week with us and having the time of her life. She is such a sweet baby and I have fallen deeply and madly in love with her. And even though Moos was truly upset with us for taking home a new furry family member, she is now starting to like her too. They have fun chasing each other and Moos is certainly not bored anymore. ;)This little bundle of energy is the best antidote for a depression!

I want to thank you all for the sweet and uplifting comments. I feel bad that I haven´t replied to you yet but somehow I couldn´t find the words. But know that I really appreciated all the kindness and wise words and that it helped me a lot. I do miss blogging and the interaction with the other bloggers but somehow I can´t bring myself to jump back into the game.
It is comforting to know that I´m not the only one struggling with life with a workaholic husband in a foreign country. And that loneliness and depression is something universal and that I´m not alone in that.
And though I´m not as happy as I want to be....I´m getting there. So I will be back soon I hope and in the meantime I will visit your blogs to catch up with all the things you have written.
A big ´thank you´ hug for all of you and have a great weekend,

Happy tears over a frog

Tja....ik weet dat ik gisteren een blogpauze heb ingelast maar ik moet toch even wat delen.
Ten eerste wil ik jullie allemaal danken voor de lieve commentaren die me echt goed deden. Soms moet je even een schop onder de kont krijgen of een schouder hebben om tegen aan te janken. En al is het virtueel....dat doen jullie voor mij. Bedankt!

En waarom ben ik vandaag al weer in blogland?
Vanmorgen vroeg werd er al aangebeld. De man voor mijn deur had een grote doos in zijn handen en vroeg of ik jarig was. Uhhh....nee? Hij lachte veelbetekenend en wenste me een goede dag. Ik was nog niet echt wakker en dacht ...goh, die is vrolijk op de vroege ochtend. Pas toen ik de doos opende snapte ik zijn vraag en zijn gelach.....een gigabos met rode rozen met een bijpassende vaas.
Maar het mooiste was het berichtje erbij.......
Mark heeft het toch weer voor elkaar gekregen om me te verrassen terwijl hij weg is....de boef!
Dus vielen in de vroege ochtend wat tranen over een klein groen kikkertje.
Ik ben nu eenmaal een dramaqueen;)
En die kaart.... Ik moet er eigenlijk één aan hem sturen!
De laaste 7 maanden waren niet gemakkelijk. Getrouwd met een man die meestal meer dan 12 uur per dag werkt aan een projekt en daarvoor geregeld de wereld rondvliegt. Het feit dat je dan in een ´vreemd´ land woont met weinig plaatselijke vrienden maakt het niet makkelijker. Meestal heb ik daar totaal geen problemen mee maar o wee als ik PMS heb. Dan komt het beest in me naar boven. Of ik schiet in een depressie of ik word chagerijnig. Of nog erger...een combinatie van de twee. Als man kun je dan maar beter verhuizen! Mark heeft het niet voor niet omgedoopt tot het ´Pest aan Mark Syndroom´. En dat is precies wat er de afgelopen gebeurde. Het beest in me kwam tot leven en maakte mijn en zijn leven tot een hel. Arme Mark ... en toch houdt hij van me. En daarom houd ik zoveel van die man!
Ik heb de liefste en grappigste man en ik mis hem!


Well .... I know that yesterday I wrote that I needed blog break but I just had to share something.
First let me thank you all for the lovely comments that I really really appreciated. Sometimes you need a kick up the butt, or a hug to comfort you. And though its virtual .... you do that for me. Thank you!

And so, why am I back today in blog land?
Early this morning the doorbell rang. The man at the door had a large box in his hands and asked me if it was my birthday. Uhhh .... no? He smiled suggestively and wished me a good day. I was not really awake yet and thought... Gee, he is happy so early in the morning. Only when I opened the box I understood his question and his laughter ..... I saw a big bunch of red roses with a matching vase.
But the best was the message that went with it .......
Mark did it again...surprising me while he is away!
So some tears were shed on a small green Froggy.

It says: It is always bad when your prince changes into a frog!!! But the frog does love you. Luv you most, Markus.
And the truth is.....I should have send him a card and a bunch of flowers. (Well, maybe not flowers)

The last 7 months have not been easy. Married to a man who is usually working more than 12 hours a day and is away most of the time having trips all over the world. The fact that I live in a foreign country with a few local friends doesn´t make it easier.
I miss having fun and long talks with the hubby but for the last months he has been on the phone all night. Usually I have no problems with it but that changes when I have PMS. Then the beast in me wakens up. Then I am or depressed of extremely moody. Or worse ... a combination of the two. As a man .....you can better get out of the house! It is not without reason that Mark renamed PMS into 'Pest aan Mark Syndrome´ (Hate Mark Syndrome). And that´s just what happened last week....the beast in me woke up and it made my and his life to hell. Poor Mark...but he still loves me....and that´s why I love that man so much!
I have the sweetest and funniest guy and I miss him!

Away for a while

This is where Mark was on his last trip, Santa Cruz

Ik ben echt een vreselijke blogger op het moment. Ik kan het op de één of andere manier niet opbrengen om gezellig te posten of een commentaar te geven. Ik ben een beetje down en niet helemaal mezelf. Misschien ligt het aan de hitte, PMS of het feit dat ik getrouwd ben met een workaholic die net weer vertrokken is voor 2 weken naar Amerika. Waarschijnlijk de combi.
Dus neem ik even een blogbreak tot ik het weer met plezier kan doen.
Ik zal jullie missen maar ik kom weer terug. Beloofd!

I´m a real bad, bad blogger at the moment. I´m sorry! Just feel a bit depressed and not at all the happy girl I normally am. It may be the heatwave, PMS of the fact that I´m married to a workaholic who just left for another 2 weeks in America. He allready asked for a replacement hubby at work. :)

I think the best thing to do is to take a little blog break. I will miss you and I will be back.

Corner view "Staple Food" Potsdam-Berlin

So, here we go again with another Corner View post. This week it´s about staple food.
I should write about potatoes, bratwurst, rye-wheat bread and beer! But instead I choose to show you my favorite food at the moment.

It´s fruit and then especially the summerfruit. All sorts of berries and cherries.
In Holland that kind of fruit is so expensive that I almost never bought it. Here it is common to grow your own berries and people sell it in front of their house. Just a little table with their homegrown fruit and vegetables and sometimes flowers and homemade marmelade.


Early this morning I went to the farmers market to buy some fruit. It is located in front of the Nauener Tor (Nauener Gate) which was build in 1754.

This is what I eat during the day. In the morning with yoghurt and musli and as a snack during the rest of the day. I just can´t get enough of it.

Thank you for all the sweet comments on my last post. My father is 77 and this was his first trip abroad! He loved it! Just too bad I didn´t have a camera. But he promised to come back.



If you want to have a great trip around the world and watch the other Corner Views, look under Corner View in my sidebar! Be sure to visit Jane of Spain Daily, she´s the one who started this all!