My first award! Tatatadaah!

Zo, eindelijk een foto van ons huis. :) Gelukkig niet, ik zou gek worden in zo'n groot kasteel. Dit is Sans Soucis (vandaar de naam van mijn blog), het paleis bij ons om de hoek. Ons mini-Versaille. Ik herinner me nog de eerste keer dat ik het zag, ik kreeg spontaan Sissi-neigingen.

So, finally I picture of our home. No, not really. :) I would go mad in a big castle like that. It is Sans Soucis, our mini-Versailles around the corner. A must see for all the tourists in Berlin.

Na een week Holland weer terug op het thuisfront. Mark vertrok haast meteen na mijn thuiskomst weer voor een aantal dagen naar Londen. Tja.....toen was het wel heel stil.
In Holland klets ik 5 kwartier in een uur met familie en vriendinnen en dan ineens radiostilte. Het viel me dit keer echt moeilijk om weer om te schakelen naar mijn Duitse wereld na zoveel gezelligheid in Holland. Ik vind Potsdam echt een geweldige stad en Berlijn is dichtbij. Maar toch. Hoe aardig ik de Duitsers ook vind, ik ben en blijf een Hollandse. Een beetje gek, een beetje te babbelziek en soms een beetje te direct. Met hollandse vriendinnen heb je soms genoeg aan een half woord om elkaar te begrijpen.
Ik heb normaliter geen last van heimwee en ben altijd weer blij om thuis te komen bij man en kat in mijn eigen home. Ik gooi het maar op de hormonen. :) En na 5 dagen miezemuizen ben ik weer happy in mijn vel en in Duitsland. Het huis is spikpan schoon, de kat is doodgeknuffeld en ik heb haast een hele deken bij elkaar gehaakt. Het wordt een weggevertje want de kleuren zijn niet helemaal dat geworden wat ik wilde. Maar de buurmeisjes hebben nu een nieuwe knuffeldeken.
En nu stort ik me weer op alle blogs waarvan ik altijd geniet om ze te lezen. Benieuwd wat er weer voor moois en inspirerends geplaatst is de laatste weken.

En mijn eerste award! Ik vind het geweldig dat één van mijn favoriete blogdames mij daarme verrast. Petitsdetails bedankt! Ze is een Amerikaanse die in Parijs woont en ze maakt de meest mooie dingen van oude Franse stoffen.
Ik heb heel lang nagedacht aan wie ik het verder moest geven. Maar ik wil het graag aan alle blogs geven die ik volg. Ik vind het altijd een zeer welkome break in mijn dag om ze allemaal te lezen. En ook diegenen die een commentaar op mijn gebazel geven...bedankt! Ik waardeer het erg dat jullie me een berichtje achterlaten.


After a week Holland I'm back at home. Mark left almost immediately after my return home for London. Well ..... then it became very quiet.
In Holland I talk almost all my waking hours with family and friends and then suddenly radio silence. I found it really difficult to switch back to my German world this time after so much fun in Holland. I really feel at home at Potsdam and Berlin is close. I really met some nice Germans while living here but I will always be Dutch. A little crazy, a little too chatty and sometimes a little too direct. And though I speak and understand German it is not the same as speaking in your native language. With Dutch friends you sometimes only need half a word to understand each other. But hopefully my German will improve so that will happen here too.
I do not normally suffer from homesickness and am always glad to come home to the husband and cat and my own home. Let's blame it on the hormones and the lack of Spring. :)
And after 5 days of hybernating I'm feeling happy in my skin and in Germany. Alive and kicking! The house had it's springcleaning and I almost made a crochet blanket in one week. Too bad I won't keep it because the colors are not quite my thing. But the girls next door will like it so at least all my obsessive work will make someone happy :)
And now I am going to visit all the blogs I always enjoy reading. To look at beautiful, inspiring stories and pictures that have been placed on the internet the last weeks.

Oh, and I got my first award. So sweet that petitsdetailshttp://www.petitsdetails.com/ gave me this award. Especially when I see who the other nominees are! Her blog is one of my favorites, it's such an inspirational blog.
"
I had a hard time thinking to whom I should forward it. But I want to give it to all the blogs that I love to follow. You all give me so much joy. I also want to thank you all who comment on my blog and want you to know that I really really appreciate it. Grouphug! :)